ชีวิตช่วงนี้

โอ่ย โพสยากโพสเย็น กว่าจะติด
– เมื่อวานไปโตเกียวเกมโชว์มาเป็นครั้งที่่เท่าไหร่แล้วหนอ
ความตื่นเต้นลดลงตามลำดับ ทุกอย่างเหมือนเดิม แต่ก็เพลินดี
– เดือนที่แล้วได้เข้าไปgood design expo ที่ tokyo big sight เป็นครั้งแรก
เดินๆไปก็ตื่นเต้น แต่พอผ่านไปครึ่งชั่วโมงเริ่มล้า หันไปยังเหลืออีกครึ่งhall จะgoodกันไปไหนเยอะแยะขนาดนั้น หลังๆพวกจอทีวีตู้เย็นเครื่องจักรเลยไม่ค่อยสนใจแล้ว
– วันนี้ปิดงานฮาๆให้ซอยมิวสิคทำห้องเรียนสอนอาหารไทย ไปช่วยทำใบปลิวกับดูถ่ายรูปอาหาร ได้ประสพการณ์ว่าอย่าไปเกรงใจช่างภาพมาก อืมม แต่ก็เกรงใจจริงๆแหละตอนนั้น เอาเป็นว่าถ้ามีภาพในหัวก็บอกให้เขาถ่ายshotนั้นมาเป๊ะๆซักอันนึงแล้วกัน แล้วกรุณาเช็คด้วยว่าใช้ในlayoutได้ ไม่งั้นตอนมาทำdesignเองจะซวย
– แต่ที่เสร็จออกมาก็ไม่ได้ขี้เหร่ใดๆ งานไทยๆแบบนี้ที่เมืองไทยคงไม่มีใครให้ทำ
ต้องมาทำที่นี่แหละได้อารมณ์

โจทย์คือ ไทยไทย ในญี่ปุ่น ไม่ไฮโซ แต่อยู่อาโอยาม่า

โลโก้ไทยไทย

ด้านหน้าใบปลิว ยอดพิมพ์พันใบ 6,800 เยน ถูกดีน่อ

– พรุ่งนี้ต้องไปต่อวีซ่าหางานรอบสุดท้าย ได้อีกหกเดือน อุก หกเดือนนี่ส่งงานไปได้แค่สามที่เองเหรอนี่ อยากเก็บให้ครบสิบ เดี๋ยวต้องทำตามที่คุณซาโต้แนะนำแล้วคือที่ไหนไม่เปิดรับสมัครก็ส่งๆมันไปเหอะ จะได้คุ้นๆตา

– เกือบลืมไปว่าอาทิตย์ที่แล้วติดตามพี่นักเขียนจากart4dไปสัมภาษณ์directorของหอศิลป the national art center tokyo มา นอกจากได้นามบัตรสวยๆมายังได้รู้มาว่าที่นี่มีพนักงานประจำแค่18คนเอง แถมโดนหั่นงบไปเรื่อยๆตามสภาพเศรษฐกิจแต่ก็ยังเอาตัวเข้าแลกหางานดูยากๆมาโชว์เรื่อยๆ เจ๋งดี น่าจะได้ไปเที่ยวที่อื่นๆกับพี่เขาอีกเพราะมาตั้งปีนึง ถ้าเขาไม่เข็ดสภาพล่ามง่อยน่ะนะ